rozmyć

Polish

Etymology

From roz- +‎ myć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈrɔz.mɨt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔzmɨt͡ɕ
  • Syllabification: roz‧myć

Verb

rozmyć pf (imperfective rozmywać)

  1. (transitive) to wash away, to rinse off
  2. (transitive) to dilute, to dissolve, to rarefy
  3. (transitive) to blur

Conjugation
Conjugation of rozmyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozmyć
future tense 1st rozmyję rozmyjemy
2nd rozmyjesz rozmyjecie
3rd rozmyje rozmyją
impersonal rozmyje się
past tense 1st rozmyłem rozmyłam rozmyliśmy rozmyłyśmy
2nd rozmyłeś rozmyłaś rozmyliście rozmyłyście
3rd rozmył rozmyła rozmyło rozmyli rozmyły
impersonal rozmyto
conditional 1st rozmyłbym rozmyłabym rozmylibyśmy rozmyłybyśmy
2nd rozmyłbyś rozmyłabyś rozmylibyście rozmyłybyście
3rd rozmyłby rozmyłaby rozmyłoby rozmyliby rozmyłyby
impersonal rozmyto by
imperative 1st niech rozmyję rozmyjmy
2nd rozmyj rozmyjcie
3rd niech rozmyje niech rozmyją
passive adjectival participle rozmyty rozmyta rozmyte rozmyci rozmyte
anterior adverbial participle rozmywszy
verbal noun rozmycie

Further reading
  • rozmyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozmyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.