rozpleść

Polish

Etymology

From roz- +‎ pleść.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈrɔs.plɛɕt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔsplɛɕt͡ɕ
  • Syllabification: roz‧pleść

Verb

rozpleść pf (imperfective rozplatać)

  1. (transitive) to unplait, to unravel, unbraid, unweave

Conjugation
Conjugation of rozpleść pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozpleść
future tense 1st rozplotę rozpleciemy
2nd rozpleciesz rozpleciecie
3rd rozplecie rozplotą
impersonal rozplecie się
past tense 1st rozplotłem rozplotłam rozpletliśmy rozplotłyśmy
2nd rozplotłeś rozplotłaś rozpletliście rozplotłyście
3rd rozplótł rozplotła rozplotło rozpletli rozplotły
impersonal rozpleciono
conditional 1st rozplótłbym rozplotłabym rozpletlibyśmy rozplotłybyśmy
2nd rozplótłbyś rozplotłabyś rozpletlibyście rozplotłybyście
3rd rozplótłby rozplotłaby rozplotłoby rozpletliby rozplotłyby
impersonal rozpleciono by
imperative 1st niech rozplotę rozplećmy
2nd rozpleć rozplećcie
3rd niech rozplecie niech rozplotą
passive adjectival participle rozpleciony rozpleciona rozplecione rozpleceni rozplecione
anterior adverbial participle rozplótłszy
verbal noun rozplecenie

Further reading
  • rozpleść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozpleść in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.