rozpoznać

Polish

Etymology

From roz- +‎ poznać.

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔsˈpɔ.znat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔznat͡ɕ
  • Syllabification: roz‧po‧znać

Verb

rozpoznać pf (imperfective rozpoznawać)

  1. (transitive) to identify, to pick out
  2. (transitive) to recognise
  3. (reflexive) to recognise oneself
  4. (reflexive) to recognise each other

Conjugation
Conjugation of rozpoznać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozpoznać
future tense 1st rozpoznam rozpoznamy
2nd rozpoznasz rozpoznacie
3rd rozpozna rozpoznają
impersonal rozpozna się
past tense 1st rozpoznałem rozpoznałam rozpoznaliśmy rozpoznałyśmy
2nd rozpoznałeś rozpoznałaś rozpoznaliście rozpoznałyście
3rd rozpoznał rozpoznała rozpoznało rozpoznali rozpoznały
impersonal rozpoznano
conditional 1st rozpoznałbym rozpoznałabym rozpoznalibyśmy rozpoznałybyśmy
2nd rozpoznałbyś rozpoznałabyś rozpoznalibyście rozpoznałybyście
3rd rozpoznałby rozpoznałaby rozpoznałoby rozpoznaliby rozpoznałyby
impersonal rozpoznano by
imperative 1st niech rozpoznam rozpoznajmy
2nd rozpoznaj rozpoznajcie
3rd niech rozpozna niech rozpoznają
passive adjectival participle rozpoznany rozpoznana rozpoznane rozpoznani rozpoznane
anterior adverbial participle rozpoznawszy
verbal noun rozpoznanie
adjective

Further reading
  • rozpoznać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozpoznać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.