rozrobić

Polish

Etymology

From roz- +‎ robić.

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔzˈrɔ.bit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔbit͡ɕ
  • Syllabification: roz‧ro‧bić

Verb

rozrobić pf (imperfective rozrabiać)

  1. (transitive) to mix up (prepare by mixing), to whip up

Conjugation
Conjugation of rozrobić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozrobić
future tense 1st rozrobię rozrobimy
2nd rozrobisz rozrobicie
3rd rozrobi rozrobią
impersonal rozrobi się
past tense 1st rozrobiłem rozrobiłam rozrobiliśmy rozrobiłyśmy
2nd rozrobiłeś rozrobiłaś rozrobiliście rozrobiłyście
3rd rozrobił rozrobiła rozrobiło rozrobili rozrobiły
impersonal rozrobiono
conditional 1st rozrobiłbym rozrobiłabym rozrobilibyśmy rozrobiłybyśmy
2nd rozrobiłbyś rozrobiłabyś rozrobilibyście rozrobiłybyście
3rd rozrobiłby rozrobiłaby rozrobiłoby rozrobiliby rozrobiłyby
impersonal rozrobiono by
imperative 1st niech rozrobię rozróbmy
2nd rozrób rozróbcie
3rd niech rozrobi niech rozrobią
passive adjectival participle rozrobiony rozrobiona rozrobione rozrobieni rozrobione
anterior adverbial participle rozrobiwszy
verbal noun rozrobienie

Further reading
  • rozrobić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozrobić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.