rozrzedzić

Polish

Etymology

From roz- +‎ rzedzić.

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔzˈʐɛ.d͡ʑit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛd͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: roz‧rze‧dzić

Verb

rozrzedzić pf (imperfective rozrzedzać)

  1. (transitive) to thin out, to rarefy, to dilute
  2. (reflexive) to become diluted, thinned out, or rarefied

Conjugation
Conjugation of rozrzedzić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozrzedzić
future tense 1st rozrzedzę rozrzedzimy
2nd rozrzedzisz rozrzedzicie
3rd rozrzedzi rozrzedzą
impersonal rozrzedzi się
past tense 1st rozrzedziłem rozrzedziłam rozrzedziliśmy rozrzedziłyśmy
2nd rozrzedziłeś rozrzedziłaś rozrzedziliście rozrzedziłyście
3rd rozrzedził rozrzedziła rozrzedziło rozrzedzili rozrzedziły
impersonal rozrzedzono
conditional 1st rozrzedziłbym rozrzedziłabym rozrzedzilibyśmy rozrzedziłybyśmy
2nd rozrzedziłbyś rozrzedziłabyś rozrzedzilibyście rozrzedziłybyście
3rd rozrzedziłby rozrzedziłaby rozrzedziłoby rozrzedziliby rozrzedziłyby
impersonal rozrzedzono by
imperative 1st niech rozrzedzę rozrzedźmy
2nd rozrzedź rozrzedźcie
3rd niech rozrzedzi niech rozrzedzą
passive adjectival participle rozrzedzony rozrzedzona rozrzedzone rozrzedzeni rozrzedzone
anterior adverbial participle rozrzedziwszy
verbal noun rozrzedzenie

Further reading
  • rozrzedzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozrzedzić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.