rozstawić

Polish

Etymology

From roz- +‎ stawić.

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔsˈsta.vit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -avit͡ɕ
  • Syllabification: roz‧sta‧wić

Verb

rozstawić pf (imperfective rozstawiać)

  1. (transitive) to part, to splay
  2. (transitive) to set up, to set out
  3. (transitive, sports) to seed
  4. (reflexive) to stand apart, to be set apart

Conjugation
Conjugation of rozstawić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozstawić
future tense 1st rozstawię rozstawimy
2nd rozstawisz rozstawicie
3rd rozstawi rozstawią
impersonal rozstawi się
past tense 1st rozstawiłem rozstawiłam rozstawiliśmy rozstawiłyśmy
2nd rozstawiłeś rozstawiłaś rozstawiliście rozstawiłyście
3rd rozstawił rozstawiła rozstawiło rozstawili rozstawiły
impersonal rozstawiono
conditional 1st rozstawiłbym rozstawiłabym rozstawilibyśmy rozstawiłybyśmy
2nd rozstawiłbyś rozstawiłabyś rozstawilibyście rozstawiłybyście
3rd rozstawiłby rozstawiłaby rozstawiłoby rozstawiliby rozstawiłyby
impersonal rozstawiono by
imperative 1st niech rozstawię rozstawmy
2nd rozstaw rozstawcie
3rd niech rozstawi niech rozstawią
passive adjectival participle rozstawiony rozstawiona rozstawione rozstawieni rozstawione
anterior adverbial participle rozstawiwszy
verbal noun rozstawienie

Further reading
  • rozstawić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozstawić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.