rozwiać

Polish

Etymology

From roz- +‎ wiać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈrɔz.vjat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔzvjat͡ɕ
  • Syllabification: roz‧wiać

Verb

rozwiać pf (imperfective rozwiewać)

  1. (transitive, reflexive) to blow around, to spread by blowing
  2. (transitive, reflexive) to blow away (cause to disappear by blowing)
  3. (transitive, reflexive) to ruffle by blowing, to tousle
  4. (transitive, reflexive) to dispel, to assuage

Conjugation
Conjugation of rozwiać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozwiać
future tense 1st rozwieję rozwiejemy
2nd rozwiejesz rozwiejecie
3rd rozwieje rozwieją
impersonal rozwieje się
past tense 1st rozwiałem rozwiałam rozwialiśmy rozwiałyśmy
2nd rozwiałeś rozwiałaś rozwialiście rozwiałyście
3rd rozwiał rozwiała rozwiało rozwiali rozwiały
impersonal rozwiano
conditional 1st rozwiałbym rozwiałabym rozwialibyśmy rozwiałybyśmy
2nd rozwiałbyś rozwiałabyś rozwialibyście rozwiałybyście
3rd rozwiałby rozwiałaby rozwiałoby rozwialiby rozwiałyby
impersonal rozwiano by
imperative 1st niech rozwieję rozwiejmy
2nd rozwiej rozwiejcie
3rd niech rozwieje niech rozwieją
passive adjectival participle rozwiany rozwiana rozwiane rozwiani rozwiane
anterior adverbial participle rozwiawszy
verbal noun rozwianie

Further reading
  • rozwiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozwiać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.