rozwidlić

Polish

Etymology

From roz- +‎ widły +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔzˈvid.lit͡ɕ/
  • Rhymes: -idlit͡ɕ
  • Syllabification: roz‧wid‧lić

Verb

rozwidlić pf (imperfective rozwidlać)

  1. (reflexive) to fork (to divide into two or more branches)

Conjugation
Conjugation of rozwidlić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozwidlić
future tense 1st rozwidlę rozwidlimy
2nd rozwidlisz rozwidlicie
3rd rozwidli rozwidlą
impersonal rozwidli się
past tense 1st rozwidliłem rozwidliłam rozwidliliśmy rozwidliłyśmy
2nd rozwidliłeś rozwidliłaś rozwidliliście rozwidliłyście
3rd rozwidlił rozwidliła rozwidliło rozwidlili rozwidliły
impersonal rozwidlono
conditional 1st rozwidliłbym rozwidliłabym rozwidlilibyśmy rozwidliłybyśmy
2nd rozwidliłbyś rozwidliłabyś rozwidlilibyście rozwidliłybyście
3rd rozwidliłby rozwidliłaby rozwidliłoby rozwidliliby rozwidliłyby
impersonal rozwidlono by
imperative 1st niech rozwidlę rozwidlijmy
2nd rozwidlij rozwidlijcie
3rd niech rozwidli niech rozwidlą
passive adjectival participle rozwidlony rozwidlona rozwidlone rozwidleni rozwidlone
anterior adverbial participle rozwidliwszy
verbal noun rozwidlenie

Derived terms
adjective
noun

Further reading
  • rozwidlić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozwidlić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.