rudis
Friulian
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈru.dis/, [ˈrʊd̪ɪs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈru.dis/, [ˈruːd̪is]
Etymology 1
From Proto-Indo-European *Hrew- (“to tear up, dig up”). Related to rudus.
Adjective
rudis (neuter rude); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | rudis | rude | rudēs | rudia | |
| Genitive | rudis | rudium | |||
| Dative | rudī | rudibus | |||
| Accusative | rudem | rude | rudēs rudīs |
rudia | |
| Ablative | rudī | rudibus | |||
| Vocative | rudis | rude | rudēs | rudia | |
Derived terms
Descendants
Etymology 2
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Noun
rudis f (genitive rudis); third declension
Declension
Third-declension noun (i-stem, ablative singular in -e or -ī).
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative | rudis | rudēs |
| Genitive | rudis | rudium |
| Dative | rudī | rudibus |
| Accusative | rudem | rudēs rudīs |
| Ablative | rude rudī |
rudibus |
| Vocative | rudis | rudēs |
Derived terms
References
- “rudis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “rudis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- rudis in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- rudis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to be well-informed, erudite: multarum rerum cognitione imbutum esse (opp. litterarum or eruditionis expertem esse or [rerum] rudem esse)
- to be an inexperienced speaker: rudem, tironem ac rudem (opp. exercitatum) esse in dicendo
- to have had no experience in war: rei militaris rudem esse
- (ambiguous) to retire from service: rude donatum esse (Phil. 2. 29)
- to be well-informed, erudite: multarum rerum cognitione imbutum esse (opp. litterarum or eruditionis expertem esse or [rerum] rudem esse)
- “rudis”, in Harry Thurston Peck, editor (1898) Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
- “rudis”, in William Smith et al., editor (1890) A Dictionary of Greek and Roman Antiquities, London: William Wayte. G. E. Marindin
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.