rufesco
Latin
Verb
rūfēscō (present infinitive rūfēscere); third conjugation, no passive, no perfect or supine stem
- I redden (become reddish)
Conjugation
| Conjugation of rūfēscō (third conjugation, no supine stem, no perfect stem, active only) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | rūfēscō | rūfēscis | rūfēscit | rūfēscimus | rūfēscitis | rūfēscunt |
| imperfect | rūfēscēbam | rūfēscēbās | rūfēscēbat | rūfēscēbāmus | rūfēscēbātis | rūfēscēbant | |
| future | rūfēscam | rūfēscēs | rūfēscet | rūfēscēmus | rūfēscētis | rūfēscent | |
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | rūfēscam | rūfēscās | rūfēscat | rūfēscāmus | rūfēscātis | rūfēscant |
| imperfect | rūfēscerem | rūfēscerēs | rūfēsceret | rūfēscerēmus | rūfēscerētis | rūfēscerent | |
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | rūfēsce | — | — | rūfēscite | — |
| future | — | rūfēscitō | rūfēscitō | — | rūfēscitōte | rūfēscuntō | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | rūfēscere | — | — | — | — | — | |
| participles | rūfēscēns | — | — | — | — | — | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
| rūfēscendī | rūfēscendō | rūfēscendum | rūfēscendō | — | — | ||
References
- “rufesco”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- rufesco in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.