ruimtelijk

Dutch

Etymology

From ruimte (“space”) +‎ -lijk.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈrœy̯m.tə.lək/
  • Hyphenation: ruim‧te‧lijk

Adjective

ruimtelijk (comparative ruimtelijker, superlative ruimtelijkst)

  1. spatial
    Synonym: spatiaal

Inflection
Inflection of ruimtelijk
uninflected ruimtelijk
inflected ruimtelijke
comparative ruimtelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial ruimtelijkruimtelijkerhet ruimtelijkst
het ruimtelijkste
indefinite m./f. sing. ruimtelijkeruimtelijkereruimtelijkste
n. sing. ruimtelijkruimtelijkerruimtelijkste
plural ruimtelijkeruimtelijkereruimtelijkste
definite ruimtelijkeruimtelijkereruimtelijkste
partitive ruimtelijksruimtelijkers—

Derived terms
  • ruimtelijkheid
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.