rytować

Polish

Etymology

From ryt +‎ -ować.

Pronunciation
  • IPA(key): /rɨˈtɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: ry‧to‧wać

Verb

rytować impf (perfective wyrytować)

  1. (transitive) to engrave
    Synonym: grawerować

Conjugation
Conjugation of rytować impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rytować
present tense 1st rytuję rytujemy
2nd rytujesz rytujecie
3rd rytuje rytują
impersonal rytuje się
past tense 1st rytowałem rytowałam rytowaliśmy rytowałyśmy
2nd rytowałeś rytowałaś rytowaliście rytowałyście
3rd rytował rytowała rytowało rytowali rytowały
impersonal rytowano
future tense 1st będę rytował,
będę rytować
 będę rytowała,
będę rytować
 będziemy rytowali,
będziemy rytować
 będziemy rytowały,
będziemy rytować
2nd będziesz rytował,
będziesz rytować
 będziesz rytowała,
będziesz rytować
 będziecie rytowali,
będziecie rytować
 będziecie rytowały,
będziecie rytować
3rd będzie rytował,
będzie rytować
 będzie rytowała,
będzie rytować
 będzie rytowało,
będzie rytować
 będą rytowali,
będą rytować
 będą rytowały,
będą rytować
impersonal będzie rytować się
conditional 1st rytowałbym rytowałabym rytowalibyśmy rytowałybyśmy
2nd rytowałbyś rytowałabyś rytowalibyście rytowałybyście
3rd rytowałby rytowałaby rytowałoby rytowaliby rytowałyby
impersonal rytowano by
imperative 1st niech rytuję rytujmy
2nd rytuj rytujcie
3rd niech rytuje niech rytują
active adjectival participle rytujący rytująca rytujące rytujący rytujące
passive adjectival participle rytowany rytowana rytowane rytowani rytowane
contemporary adverbial participle rytując
verbal noun rytowanie

Derived terms
nouns
noun
verb

Further reading
  • rytować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rytować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.