ryva
Old Swedish
    
    Alternative forms
    
- riūva
Etymology
    
From Old Norse rjúfa, from Proto-Germanic *reufaną.
Conjugation
    
Conjugation of rȳva (strong)
| present | past | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | rȳva | — | |||
| participle | rȳvandi, rȳvande | ruvin | |||
| active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | 
| iæk | rȳver | rȳvi, rȳve | — | rø̄f | ruvi, ruve | 
| þū | rȳver | rȳvi, rȳve | rȳf | rø̄ft | ruvi, ruve | 
| han | rȳver | rȳvi, rȳve | — | rø̄f | ruvi, ruve | 
| vīr | rȳvum, rȳvom | rȳvum, rȳvom | rȳvum, rȳvom | ruvum, ruvom | ruvum, ruvom | 
| īr | rȳvin | rȳvin | rȳvin | ruvin | ruvin | 
| þēr | rȳva | rȳvin | — | ruvu, -o | ruvin | 
| mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | 
| iæk | rȳfs | rȳvis, rȳves | — | rø̄fs | ruvis, ruves | 
| þū | rȳfs | rȳvis, rȳves | — | rø̄fts | ruvis, ruves | 
| han | rȳfs | rȳvis, rȳves | — | rø̄fs | ruvis, ruves | 
| vīr | rȳvums, -oms | rȳvums, rȳvoms | — | ruvums, ruvoms | ruvums, ruvoms | 
| īr | rȳvins | rȳvins | — | ruvins | ruvins | 
| þēr | rȳvas | rȳvins | — | ruvus, ruvos | ruvins | 
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.