rzemienny

Polish

Etymology

From rzemień +‎ -ny.

Pronunciation

IPA^(key): /ʐɛˈmjɛn.nɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ɛnnɨ
Syllabification: rze‧mien‧ny

Adjective

rzemienny (not comparable)

(relational) babiche, lash, rawhide, thong (strap made of thick leather used to bind something)
Synonyms: skórkowy, skórzany

Declension

Declension of rzemienny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	rzemienny		rzemienne	rzemienna	rzemienni	rzemienne
genitive	rzemiennego			rzemiennej	rzemiennych
dative	rzemiennemu			rzemiennej	rzemiennym
accusative	rzemiennego	rzemienny	rzemienne	rzemienną	rzemiennych	rzemienne
instrumental	rzemiennym			rzemienną	rzemiennymi
locative	rzemiennym			rzemiennej	rzemiennych

Related terms

adjectives

rzemienicowy
rzemykowy

nouns

rzemienica
rzemieniec
rzemień
rzemyczek
rzemyk

Further reading

rzemienny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
rzemienny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.