sürme

See also: surmë

Turkish

Etymology 1

Inherited from Ottoman Turkish سرمه‎, from Persian سرمه‎ (sorme).

Pronunciation
  • IPA(key): /syɾˈme/
  • Hyphenation: sür‧me

Noun

sürme (definite accusative sürmeyi, plural sürmeler)

  1. kohl, mascara
Declension
Inflection
Nominative sürme
Definite accusative sürmeyi
Singular Plural
Nominative sürme sürmeler
Definite accusative sürmeyi sürmeleri
Dative sürmeye sürmelere
Locative sürmede sürmelerde
Ablative sürmeden sürmelerden
Genitive sürmenin sürmelerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular sürmem sürmelerim
2nd singular sürmen sürmelerin
3rd singular sürmesi sürmeleri
1st plural sürmemiz sürmelerimiz
2nd plural sürmeniz sürmeleriniz
3rd plural sürmeleri sürmeleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular sürmemi sürmelerimi
2nd singular sürmeni sürmelerini
3rd singular sürmesini sürmelerini
1st plural sürmemizi sürmelerimizi
2nd plural sürmenizi sürmelerinizi
3rd plural sürmelerini sürmelerini
Dative
Singular Plural
1st singular sürmeme sürmelerime
2nd singular sürmene sürmelerine
3rd singular sürmesine sürmelerine
1st plural sürmemize sürmelerimize
2nd plural sürmenize sürmelerinize
3rd plural sürmelerine sürmelerine
Locative
Singular Plural
1st singular sürmemde sürmelerimde
2nd singular sürmende sürmelerinde
3rd singular sürmesinde sürmelerinde
1st plural sürmemizde sürmelerimizde
2nd plural sürmenizde sürmelerinizde
3rd plural sürmelerinde sürmelerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular sürmemden sürmelerimden
2nd singular sürmenden sürmelerinden
3rd singular sürmesinden sürmelerinden
1st plural sürmemizden sürmelerimizden
2nd plural sürmenizden sürmelerinizden
3rd plural sürmelerinden sürmelerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular sürmemin sürmelerimin
2nd singular sürmenin sürmelerinin
3rd singular sürmesinin sürmelerinin
1st plural sürmemizin sürmelerimizin
2nd plural sürmenizin sürmelerinizin
3rd plural sürmelerinin sürmelerinin
Predicative forms
Singular Plural
1st singular sürmeyim sürmelerim
2nd singular sürmesin sürmelersin
3rd singular sürme
sürmedir		 sürmeler
sürmelerdir
1st plural sürmeyiz sürmeleriz
2nd plural sürmesiniz sürmelersiniz
3rd plural sürmeler sürmelerdir

Etymology 2

Inherited from Ottoman Turkish سورمه‎.

Pronunciation
  • IPA(key): /syɾˈme/
  • Hyphenation: sür‧me

Noun

sürme (definite accusative sürmeyi, plural sürmeler)

  1. verbal noun of sürmek (driving, riding, exile, continuing, plowing...)
  2. latch (of a door)
Declension
Inflection
Nominative sürme
Definite accusative sürmeyi
Singular Plural
Nominative sürme sürmeler
Definite accusative sürmeyi sürmeleri
Dative sürmeye sürmelere
Locative sürmede sürmelerde
Ablative sürmeden sürmelerden
Genitive sürmenin sürmelerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular sürmem sürmelerim
2nd singular sürmen sürmelerin
3rd singular sürmesi sürmeleri
1st plural sürmemiz sürmelerimiz
2nd plural sürmeniz sürmeleriniz
3rd plural sürmeleri sürmeleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular sürmemi sürmelerimi
2nd singular sürmeni sürmelerini
3rd singular sürmesini sürmelerini
1st plural sürmemizi sürmelerimizi
2nd plural sürmenizi sürmelerinizi
3rd plural sürmelerini sürmelerini
Dative
Singular Plural
1st singular sürmeme sürmelerime
2nd singular sürmene sürmelerine
3rd singular sürmesine sürmelerine
1st plural sürmemize sürmelerimize
2nd plural sürmenize sürmelerinize
3rd plural sürmelerine sürmelerine
Locative
Singular Plural
1st singular sürmemde sürmelerimde
2nd singular sürmende sürmelerinde
3rd singular sürmesinde sürmelerinde
1st plural sürmemizde sürmelerimizde
2nd plural sürmenizde sürmelerinizde
3rd plural sürmelerinde sürmelerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular sürmemden sürmelerimden
2nd singular sürmenden sürmelerinden
3rd singular sürmesinden sürmelerinden
1st plural sürmemizden sürmelerimizden
2nd plural sürmenizden sürmelerinizden
3rd plural sürmelerinden sürmelerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular sürmemin sürmelerimin
2nd singular sürmenin sürmelerinin
3rd singular sürmesinin sürmelerinin
1st plural sürmemizin sürmelerimizin
2nd plural sürmenizin sürmelerinizin
3rd plural sürmelerinin sürmelerinin
Predicative forms
Singular Plural
1st singular sürmeyim sürmelerim
2nd singular sürmesin sürmelersin
3rd singular sürme
sürmedir		 sürmeler
sürmelerdir
1st plural sürmeyiz sürmeleriz
2nd plural sürmesiniz sürmelersiniz
3rd plural sürmeler sürmelerdir

Etymology 3

See the etymology of the corresponding lemma form.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsyɾme/
  • Hyphenation: sür‧me

Verb

sürme

  1. second-person singular negative imperative of sürmek
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.