sahtekâr

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish ساخته‌كار‎ (sâhtekâr).

Pronunciation
  • IPA(key): /sah.te.caɾ/

Noun

sahtekâr (definite accusative sahtekârı, plural sahtekârlar)

  1. deceiver, impostor
    Synonym: düzenbaz
  2. fraud, scammer
    Synonym: dolandırıcı
  3. (dated) cheater
    Synonym: hileci

Declension
Inflection
Nominative sahtekâr
Definite accusative sahtekârı
Singular Plural
Nominative sahtekâr sahtekârlar
Definite accusative sahtekârı sahtekârları
Dative sahtekâra sahtekârlara
Locative sahtekârda sahtekârlarda
Ablative sahtekârdan sahtekârlardan
Genitive sahtekârın sahtekârların
Predicative forms
Singular Plural
1st singular sahtekârım sahtekârlarım
2nd singular sahtekârsın sahtekârlarsın
3rd singular sahtekâr
sahtekârdır		 sahtekârlar
sahtekârlardır
1st plural sahtekârız sahtekârlarız
2nd plural sahtekârsınız sahtekârlarsınız
3rd plural sahtekârlar sahtekârlardır
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.