sannheilagr
Old Norse
Declension
Strong declension of sannheilagr
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | sannheilagr | sannheilug, sannheilǫg | sannheilagt |
| accusative | sannhelgan, sannheilagan | sannhelga, sannheilaga | sannheilagt |
| dative | sannhelgum, sannheilǫgum | sannheilagri | sannhelgu, sannheilǫgu |
| genitive | sannheilags | sannheilagrar | sannheilags |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | sannhelgir, sannheilagir | sannhelgar, sannheilagar | sannheilug, sannheilǫg |
| accusative | sannhelga, sannheilaga | sannhelgar, sannheilagar | sannheilug, sannheilǫg |
| dative | sannhelgum, sannheilǫgum | sannhelgum, sannheilǫgum | sannhelgum, sannheilǫgum |
| genitive | sannheilagra | sannheilagra | sannheilagra |
Weak declension of sannheilagr
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | sannhelgi, sannheilagi | sannhelga, sannheilaga | sannhelga, sannheilaga |
| accusative | sannhelga, sannheilaga | sannhelgu, sannheilǫgu | sannhelga, sannheilaga |
| dative | sannhelga, sannheilaga | sannhelgu, sannheilǫgu | sannhelga, sannheilaga |
| genitive | sannhelga, sannheilaga | sannhelgu, sannheilǫgu | sannhelga, sannheilaga |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | sannhelgu, sannheilǫgu | sannhelgu, sannheilǫgu | sannhelgu, sannheilǫgu |
| accusative | sannhelgu, sannheilǫgu | sannhelgu, sannheilǫgu | sannhelgu, sannheilǫgu |
| dative | sannhelgum, sannheilǫgum | sannhelgum, sannheilǫgum | sannhelgum, sannheilǫgum |
| genitive | sannhelgu, sannheilǫgu | sannhelgu, sannheilǫgu | sannhelgu, sannheilǫgu |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.