sannr
Old Norse
Alternative forms
Etymology
From Proto-Germanic *sanþaz, whence also Old English sōþ.
Declension
Strong declension of sannr
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | sannr, saðr | sǫnn | satt |
| accusative | sannan | sanna | satt |
| dative | sǫnnum | sannri | sǫnnu |
| genitive | sanns | sannrar | sanns |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | sannir | sannar | sǫnn |
| accusative | sanna | sannar | sǫnn |
| dative | sǫnnum | sǫnnum | sǫnnum |
| genitive | sannra | sannra | sannra |
Weak declension of sannr
Declension of comparative of sannr
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | sannari | sannari | sannara |
| accusative | sannara | sannari | sannara |
| dative | sannara | sannari | sannara |
| genitive | sannara | sannari | sannara |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | sannari | sannari | sannari |
| accusative | sannari | sannari | sannari |
| dative | sǫnnurum | sǫnnurum | sǫnnurum |
| genitive | sannari | sannari | sannari |
Strong declension of superlative of sannr
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | sannastr | sǫnnust | sannast |
| accusative | sannastan | sannasta | sannast |
| dative | sǫnnustum | sannastri | sǫnnustu |
| genitive | sannasts | sannastrar | sannasts |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | sannastir | sannastar | sǫnnust |
| accusative | sannasta | sannastar | sǫnnust |
| dative | sǫnnustum | sǫnnustum | sǫnnustum |
| genitive | sannastra | sannastra | sannastra |
Weak declension of superlative of sannr
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | sannasti | sannasta | sannasta |
| accusative | sannasta | sǫnnustu | sannasta |
| dative | sannasta | sǫnnustu | sannasta |
| genitive | sannasta | sǫnnustu | sannasta |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | sǫnnustu | sǫnnustu | sǫnnustu |
| accusative | sǫnnustu | sǫnnustu | sǫnnustu |
| dative | sǫnnustum | sǫnnustum | sǫnnustum |
| genitive | sǫnnustu | sǫnnustu | sǫnnustu |
Descendants
References
- “sannr”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.