sarciens
Latin
Etymology
Present participle of sarciō.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | sarciēns | sarciēns | sarcientēs | sarcientia | |
| Genitive | sarcientis | sarcientis | sarcientium | sarcientium | |
| Dative | sarcientī | sarcientī | sarcientibus | sarcientibus | |
| Accusative | sarcientem | sarciēns | sarcientēs, sarcientīs | sarcientia | |
| Ablative | sarciente, sarcientī1 | sarciente, sarcientī1 | sarcientibus | sarcientibus | |
| Vocative | sarciēns | sarciēns | sarcientēs | sarcientia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.