sceard
Old English
Etymology
From Proto-Germanic *skardą, participle form of *skar- (“shear”). Cognate with Old Saxon skard, Old High German scart, Old Norse skarðr.
Pronunciation
- IPA(key): /ʃæ͜ɑrd/, [ʃæ͜ɑrˠd]
Declension
Declension of sċeard — Strong
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | sċeard | sċeard | sċeard |
| Accusative | sċeardne | sċearde | sċeard |
| Genitive | sċeardes | sċeardre | sċeardes |
| Dative | sċeardum | sċeardre | sċeardum |
| Instrumental | sċearde | sċeardre | sċearde |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | sċearde | sċearda, sċearde | sċeard |
| Accusative | sċearde | sċearda, sċearde | sċeard |
| Genitive | sċeardra | sċeardra | sċeardra |
| Dative | sċeardum | sċeardum | sċeardum |
| Instrumental | sċeardum | sċeardum | sċeardum |
Declension of sċeard — Weak
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | sċearda | sċearde | sċearde |
| Accusative | sċeardan | sċeardan | sċearde |
| Genitive | sċeardan | sċeardan | sċeardan |
| Dative | sċeardan | sċeardan | sċeardan |
| Instrumental | sċeardan | sċeardan | sċeardan |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | sċeardan | sċeardan | sċeardan |
| Accusative | sċeardan | sċeardan | sċeardan |
| Genitive | sċeardra, sċeardena | sċeardra, sċeardena | sċeardra, sċeardena |
| Dative | sċeardum | sċeardum | sċeardum |
| Instrumental | sċeardum | sċeardum | sċeardum |
Declension
Declension of sceard (strong a-stem)
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | sċeard | sċeard |
| accusative | sċeard | sċeard |
| genitive | sċeardes | sċearda |
| dative | sċearde | sċeardum |
Descendants
References
- Shard and Sherd, in the Webster's New Collegiate Dictionary, Merriam-Webster, 1974 edition
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.