scorcire
Italian
Verb
scorcìre (first-person singular present scorcìsco, first-person singular past historic scorcìi, past participle scorcìto, auxiliary avére)
- Alternative form of scorciare
Conjugation
Conjugation of scorcìre (-ire) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | scorcìre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | scorcèndo | |||
| present participle | scorcènte | past participle | scorcìto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | scorcìsco | scorcìsci | scorcìsce | scorciàmo | scorcìte | scorcìscono |
| imperfect | scorcìvo | scorcìvi | scorcìva | scorcivàmo | scorcivàte | scorcìvano |
| past historic | scorcìi | scorcìsti | scorcì | scorcìmmo | scorcìste | scorcìrono |
| future | scorcirò | scorcirài | scorcirà | scorcirémo | scorciréte | scorcirànno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | scorcirèi | scorcirésti | scorcirèbbe, scorcirébbe | scorcirémmo | scorciréste | scorcirèbbero, scorcirébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | scorcìsca | scorcìsca | scorcìsca | scorciàmo | scorciàte | scorcìscano |
| imperfect | scorcìssi | scorcìssi | scorcìsse | scorcìssimo | scorcìste | scorcìssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| scorcìsci | scorcìsca | scorciàmo | scorcìte | scorcìscano | ||
| negative imperative | non scorcìre | non scorcìsca | non scorciàmo | non scorcìte | non scorcìscano | |
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.