seiunctus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of sēiungō.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | sēiunctus | sēiuncta | sēiunctum | sēiunctī | sēiunctae | sēiuncta | |
| Genitive | sēiunctī | sēiunctae | sēiunctī | sēiunctōrum | sēiunctārum | sēiunctōrum | |
| Dative | sēiunctō | sēiunctae | sēiunctō | sēiunctīs | sēiunctīs | sēiunctīs | |
| Accusative | sēiunctum | sēiunctam | sēiunctum | sēiunctōs | sēiunctās | sēiuncta | |
| Ablative | sēiunctō | sēiunctā | sēiunctō | sēiunctīs | sēiunctīs | sēiunctīs | |
| Vocative | sēiuncte | sēiuncta | sēiunctum | sēiunctī | sēiunctae | sēiuncta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.