semianimis
Latin
Alternative forms
- semi-animis
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /seː.miˈa.ni.mis/, [s̠eːmiˈänɪmɪs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /se.miˈa.ni.mis/, [semiˈäːnimis]
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | sēmianimis | sēmianime | sēmianimēs | sēmianimia | |
| Genitive | sēmianimis | sēmianimium | |||
| Dative | sēmianimī | sēmianimibus | |||
| Accusative | sēmianimem | sēmianime | sēmianimēs sēmianimīs |
sēmianimia | |
| Ablative | sēmianimī | sēmianimibus | |||
| Vocative | sēmianimis | sēmianime | sēmianimēs | sēmianimia | |
References
- “semianimis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- semianimis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.