settian
Old Saxon
Etymology
From Proto-Germanic *satjanÄ….
Conjugation
Conjugation of settian (weak class 1)
| infinitive | settian | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | settiu | satta |
| 2nd person singular | setis | sattes |
| 3rd person singular | setid | satta |
| plural | settiad | sattun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | settie | satti |
| 2nd person singular | setties | sattis |
| 3rd person singular | settie | satti |
| plural | settien | sattin |
| imperative | present | |
| singular | seti | |
| plural | settiad | |
| participle | present | past |
| settiandi | gisetid, setid | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.