sfibrare
Italian
Pronunciation
- IPA(key): /sfiˈbra.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: sfi‧brà‧re
Verb
sfibràre (first-person singular present sfìbro, first-person singular past historic sfibrài, past participle sfibràto, auxiliary avére)
Conjugation
Conjugation of sfibràre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | sfibràre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | sfibràndo | |||
| present participle | sfibrànte | past participle | sfibràto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | sfìbro | sfìbri | sfìbra | sfibriàmo | sfibràte | sfìbrano |
| imperfect | sfibràvo | sfibràvi | sfibràva | sfibravàmo | sfibravàte | sfibràvano |
| past historic | sfibrài | sfibràsti | sfibrò | sfibràmmo | sfibràste | sfibràrono |
| future | sfibrerò | sfibrerài | sfibrerà | sfibrerémo | sfibreréte | sfibrerànno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | sfibrerèi | sfibrerésti | sfibrerèbbe, sfibrerébbe | sfibrerémmo | sfibreréste | sfibrerèbbero, sfibrerébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | sfìbri | sfìbri | sfìbri | sfibriàmo | sfibriàte | sfìbrino |
| imperfect | sfibràssi | sfibràssi | sfibràsse | sfibràssimo | sfibràste | sfibràssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| sfìbra | sfìbri | sfibriàmo | sfibràte | sfìbrino | ||
| negative imperative | non sfibràre | non sfìbri | non sfibriàmo | non sfibràte | non sfìbrino | |
Further reading
- sfibrare in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.