sfittare
Italian
Verb
sfittàre (first-person singular present sfìtto, first-person singular past historic sfittài, past participle sfittàto, auxiliary avére)
- (transitive) to vacate (or leave vacant)
Conjugation
Conjugation of sfittàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | sfittàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | sfittàndo | |||
| present participle | sfittànte | past participle | sfittàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | sfìtto | sfìtti | sfìtta | sfittiàmo | sfittàte | sfìttano |
| imperfect | sfittàvo | sfittàvi | sfittàva | sfittavàmo | sfittavàte | sfittàvano |
| past historic | sfittài | sfittàsti | sfittò | sfittàmmo | sfittàste | sfittàrono |
| future | sfitterò | sfitterài | sfitterà | sfitterémo | sfitteréte | sfitterànno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | sfitterèi | sfitterésti | sfitterèbbe, sfitterébbe | sfitterémmo | sfitteréste | sfitterèbbero, sfitterébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | sfìtti | sfìtti | sfìtti | sfittiàmo | sfittiàte | sfìttino |
| imperfect | sfittàssi | sfittàssi | sfittàsse | sfittàssimo | sfittàste | sfittàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| sfìtta | sfìtti | sfittiàmo | sfittàte | sfìttino | ||
| negative imperative | non sfittàre | non sfìtti | non sfittiàmo | non sfittàte | non sfìttino | |
Related terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.