sforsować

Polish

Etymology

From s- +‎ forsować.

Pronunciation
  • IPA(key): /sfɔrˈsɔ.vat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: sfor‧so‧wać

Verb

sforsować pf (imperfective forsować)

  1. (transitive) to thrust (to make an advance with force)
  2. (reflexive) to overextend oneself

Conjugation
Conjugation of sforsować pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive sforsować
future tense 1st sforsuję sforsujemy
2nd sforsujesz sforsujecie
3rd sforsuje sforsują
impersonal sforsuje się
past tense 1st sforsowałem sforsowałam sforsowaliśmy sforsowałyśmy
2nd sforsowałeś sforsowałaś sforsowaliście sforsowałyście
3rd sforsował sforsowała sforsowało sforsowali sforsowały
impersonal sforsowano
conditional 1st sforsowałbym sforsowałabym sforsowalibyśmy sforsowałybyśmy
2nd sforsowałbyś sforsowałabyś sforsowalibyście sforsowałybyście
3rd sforsowałby sforsowałaby sforsowałoby sforsowaliby sforsowałyby
impersonal sforsowano by
imperative 1st niech sforsuję sforsujmy
2nd sforsuj sforsujcie
3rd niech sforsuje niech sforsują
passive adjectival participle sforsowany sforsowana sforsowane sforsowani sforsowane
anterior adverbial participle sforsowawszy
verbal noun sforsowanie
adjective
adverb

Further reading
  • sforsować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • sforsować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.