sigilar
Romanian
Etymology
Borrowed from French sigillaire.
Adjective
sigilar m or n (feminine singular sigilară, masculine plural sigilari, feminine and neuter plural sigilare)
Declension
Declension of sigilar
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
| nominative/ accusative | indefinite | sigilar | sigilară | sigilari | sigilare | ||
| definite | sigilarul | sigilara | sigilarii | sigilarele | |||
| genitive/ dative | indefinite | sigilar | sigilare | sigilari | sigilare | ||
| definite | sigilarului | sigilarei | sigilarilor | sigilarelor | |||
Spanish
Etymology
From Latin sigillāre, present active infinitive of sigillō, from sigillum. Doublet of sellar.
Pronunciation
- IPA(key): /sixiˈlaɾ/ [si.xiˈlaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: si‧gi‧lar
Verb
sigilar (first-person singular present sigilo, first-person singular preterite sigilé, past participle sigilado)
Conjugation
Conjugation of sigilar (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of sigilar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| with infinitive sigilar | |||||||
| dative | sigilarme | sigilarte | sigilarle, sigilarse | sigilarnos | sigilaros | sigilarles, sigilarse | |
| accusative | sigilarme | sigilarte | sigilarlo, sigilarla, sigilarse | sigilarnos | sigilaros | sigilarlos, sigilarlas, sigilarse | |
| with gerund sigilando | |||||||
| dative | sigilándome | sigilándote | sigilándole, sigilándose | sigilándonos | sigilándoos | sigilándoles, sigilándose | |
| accusative | sigilándome | sigilándote | sigilándolo, sigilándola, sigilándose | sigilándonos | sigilándoos | sigilándolos, sigilándolas, sigilándose | |
| with informal second-person singular tú imperative sigila | |||||||
| dative | sigílame | sigílate | sigílale | sigílanos | not used | sigílales | |
| accusative | sigílame | sigílate | sigílalo, sigílala | sigílanos | not used | sigílalos, sigílalas | |
| with informal second-person singular vos imperative sigilá | |||||||
| dative | sigilame | sigilate | sigilale | sigilanos | not used | sigilales | |
| accusative | sigilame | sigilate | sigilalo, sigilala | sigilanos | not used | sigilalos, sigilalas | |
| with formal second-person singular imperative sigile | |||||||
| dative | sigíleme | not used | sigílele, sigílese | sigílenos | not used | sigíleles | |
| accusative | sigíleme | not used | sigílelo, sigílela, sigílese | sigílenos | not used | sigílelos, sigílelas | |
| with first-person plural imperative sigilemos | |||||||
| dative | not used | sigilémoste | sigilémosle | sigilémonos | sigilémoos | sigilémosles | |
| accusative | not used | sigilémoste | sigilémoslo, sigilémosla | sigilémonos | sigilémoos | sigilémoslos, sigilémoslas | |
| with informal second-person plural imperative sigilad | |||||||
| dative | sigiladme | not used | sigiladle | sigiladnos | sigilaos | sigiladles | |
| accusative | sigiladme | not used | sigiladlo, sigiladla | sigiladnos | sigilaos | sigiladlos, sigiladlas | |
| with formal second-person plural imperative sigilen | |||||||
| dative | sigílenme | not used | sigílenle | sigílennos | not used | sigílenles, sigílense | |
| accusative | sigílenme | not used | sigílenlo, sigílenla | sigílennos | not used | sigílenlos, sigílenlas, sigílense | |
Further reading
- “sigilar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.