simulatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of simulō.
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | simulātus | simulāta | simulātum | simulātī | simulātae | simulāta | |
| Genitive | simulātī | simulātae | simulātī | simulātōrum | simulātārum | simulātōrum | |
| Dative | simulātō | simulātō | simulātīs | ||||
| Accusative | simulātum | simulātam | simulātum | simulātōs | simulātās | simulāta | |
| Ablative | simulātō | simulātā | simulātō | simulātīs | |||
| Vocative | simulāte | simulāta | simulātum | simulātī | simulātae | simulāta | |
References
- simulatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- crocodiles' tears: lacrimae simulatae
- crocodiles' tears: lacrimae simulatae
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.