sitia
See also: sitiá
Catalan
Old Swedish
Etymology
From Old Norse sitja, from Proto-Germanic *sitjaną.
Conjugation
Conjugation of sitia (strong)
| present | past | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | sitia | — | |||
| participle | sitiandi, sitiande | sitin | |||
| active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
| iæk | siter | siti, site | — | sat | sāti, sāte |
| þū | siter | siti, site | sit | sast | sāti, sāte |
| han | siter | siti, site | — | sat | sāti, sāte |
| vīr | sitium, sitiom | sitium, sitiom | sitium, sitiom | sātum, sātom | sātum, sātom |
| īr | sitin | sitin | sitin | sātin | sātin |
| þēr | sitia | sitin | — | sātu, -o | sātin |
| mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
| iæk | — | — | — | — | — |
| þū | — | — | — | — | — |
| han | — | — | — | — | — |
| vīr | — | — | — | — | — |
| īr | — | — | — | — | — |
| þēr | — | — | — | — | — |
Descendants
- Swedish: sitta
Portuguese
Verb
sitia
- inflection of sitiar:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative
Spanish
Verb
sitia
- inflection of sitiar:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.