siurać

Polish

Etymology

Onomatopoeic.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɕu.rat͡ɕ/
  • Rhymes: -urat͡ɕ
  • Syllabification: siu‧rać

Verb

siurać impf

  1. (intransitive, Poznań) to piss
    Synonyms: see Thesaurus:oddawać mocz

Conjugation
Conjugation of siurać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive siurać
present tense 1st siuram siuramy
2nd siurasz siuracie
3rd siura siurają
impersonal siura się
past tense 1st siurałem siurałam siuraliśmy siurałyśmy
2nd siurałeś siurałaś siuraliście siurałyście
3rd siurał siurała siurało siurali siurały
impersonal siurano
future tense 1st będę siurał,
będę siurać
 będę siurała,
będę siurać
 będziemy siurali,
będziemy siurać
 będziemy siurały,
będziemy siurać
2nd będziesz siurał,
będziesz siurać
 będziesz siurała,
będziesz siurać
 będziecie siurali,
będziecie siurać
 będziecie siurały,
będziecie siurać
3rd będzie siurał,
będzie siurać
 będzie siurała,
będzie siurać
 będzie siurało,
będzie siurać
 będą siurali,
będą siurać
 będą siurały,
będą siurać
impersonal będzie siurać się
conditional 1st siurałbym siurałabym siuralibyśmy siurałybyśmy
2nd siurałbyś siurałabyś siuralibyście siurałybyście
3rd siurałby siurałaby siurałoby siuraliby siurałyby
impersonal siurano by
imperative 1st niech siuram siurajmy
2nd siuraj siurajcie
3rd niech siura niech siurają
active adjectival participle siurający siurająca siurające siurający siurające
contemporary adverbial participle siurając
verbal noun siuranie

Derived terms

Further reading
  • siurać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • siurać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.