skapcanieć

Polish

Etymology

From s- +‎ kapcanieć.

Pronunciation
  • IPA(key): /skapˈt͡sa.ɲɛt͡ɕ/
  • Rhymes: -aɲɛt͡ɕ
  • Syllabification: skap‧ca‧nieć

Verb

skapcanieć pf (imperfective kapcanieć)

  1. (intransitive, colloquial) to become decrepit, to become feckless, to become infirm, to become senile
    Synonyms: stępieć, zgrzybieć, zniedołężnieć, zramoleć

Conjugation
Conjugation of skapcanieć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skapcanieć
future tense 1st skapcanieję skapcaniejemy
2nd skapcaniejesz skapcaniejecie
3rd skapcanieje skapcanieją
impersonal skapcanieje się
past tense 1st skapcaniałem skapcaniałam skapcanieliśmy skapcaniałyśmy
2nd skapcaniałeś skapcaniałaś skapcanieliście skapcaniałyście
3rd skapcaniał skapcaniała skapcaniało skapcanieli skapcaniały
impersonal skapcaniano
conditional 1st skapcaniałbym skapcaniałabym skapcanielibyśmy skapcaniałybyśmy
2nd skapcaniałbyś skapcaniałabyś skapcanielibyście skapcaniałybyście
3rd skapcaniałby skapcaniałaby skapcaniałoby skapcanieliby skapcaniałyby
impersonal skapcaniano by
imperative 1st niech skapcanieję skapcaniejmy
2nd skapcaniej skapcaniejcie
3rd niech skapcanieje niech skapcanieją
anterior adverbial participle skapcaniawszy
verbal noun skapcanienie

Derived terms
adjective
  • skapcaniały
noun

Further reading
  • skapcanieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • skapcanieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.