skierować

Polish

Etymology

From s- +‎ kierować.

Pronunciation
  • IPA(key): /skjɛˈrɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: skie‧ro‧wać

Verb

skierować pf (imperfective skierowywać)

  1. (transitive) to send, to direct
  2. (reflexive) to make one's way, to head
  3. (reflexive, of thoughts) to turn

Conjugation
Conjugation of skierować pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skierować
future tense 1st skieruję skierujemy
2nd skierujesz skierujecie
3rd skieruje skierują
impersonal skieruje się
past tense 1st skierowałem skierowałam skierowaliśmy skierowałyśmy
2nd skierowałeś skierowałaś skierowaliście skierowałyście
3rd skierował skierowała skierowało skierowali skierowały
impersonal skierowano
conditional 1st skierowałbym skierowałabym skierowalibyśmy skierowałybyśmy
2nd skierowałbyś skierowałabyś skierowalibyście skierowałybyście
3rd skierowałby skierowałaby skierowałoby skierowaliby skierowałyby
impersonal skierowano by
imperative 1st niech skieruję skierujmy
2nd skieruj skierujcie
3rd niech skieruje niech skierują
passive adjectival participle skierowany skierowana skierowane skierowani skierowane
anterior adverbial participle skierowawszy
verbal noun skierowanie

Further reading
  • skierować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • skierować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.