skitrać

Polish

Etymology

From s- +‎ kitrać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈskit.rat͡ɕ/
  • Rhymes: -itrat͡ɕ
  • Syllabification: skit‧rać

Verb

skitrać pf (imperfective kitrać)

  1. (transitive, prison slang) to conceal, to hide
    Synonyms: schować, ukryć, zadołować
  2. (reflexive, prison slang) to hide oneself (from something or someone)

Conjugation
Conjugation of skitrać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skitrać
future tense 1st skitram skitramy
2nd skitrasz skitracie
3rd skitra skitrają
impersonal skitra się
past tense 1st skitrałem skitrałam skitraliśmy skitrałyśmy
2nd skitrałeś skitrałaś skitraliście skitrałyście
3rd skitrał skitrała skitrało skitrali skitrały
impersonal skitrano
conditional 1st skitrałbym skitrałabym skitralibyśmy skitrałybyśmy
2nd skitrałbyś skitrałabyś skitralibyście skitrałybyście
3rd skitrałby skitrałaby skitrałoby skitraliby skitrałyby
impersonal skitrano by
imperative 1st niech skitram skitrajmy
2nd skitraj skitrajcie
3rd niech skitra niech skitrają
passive adjectival participle skitrany skitrana skitrane skitrani skitrane
anterior adverbial participle skitrawszy
verbal noun skitranie

Further reading
  • skitrać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • skitrać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.