sklecić

Polish

Etymology

From s- +‎ klecić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsklɛ.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: skle‧cić

Verb

sklecić pf (imperfective klecić)

  1. (colloquial, transitive) to pull together, to rig up (to build something hastily or ineptly)
  2. (colloquial, transitive) to rig up (to make something with difficulty or ineptness)
  3. (colloquial, reflexive) to appear, to arise, to perform

Conjugation
Conjugation of sklecić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive sklecić
future tense 1st sklecę sklecimy
2nd sklecisz sklecicie
3rd skleci sklecą
impersonal skleci się
past tense 1st skleciłem skleciłam skleciliśmy skleciłyśmy
2nd skleciłeś skleciłaś skleciliście skleciłyście
3rd sklecił skleciła skleciło sklecili skleciły
impersonal sklecono
conditional 1st skleciłbym skleciłabym sklecilibyśmy skleciłybyśmy
2nd skleciłbyś skleciłabyś sklecilibyście skleciłybyście
3rd skleciłby skleciłaby skleciłoby skleciliby skleciłyby
impersonal sklecono by
imperative 1st niech sklecę sklećmy
2nd skleć sklećcie
3rd niech skleci niech sklecą
passive adjectival participle sklecony sklecona sklecone skleceni sklecone
anterior adverbial participle skleciwszy
verbal noun sklecenie

Further reading
  • sklecić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • sklecić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.