sklepić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *sъklepiti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsklɛ.pit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛpit͡ɕ
  • Syllabification: skle‧pić

Verb

sklepić impf

  1. (transitive) to vault (to cover with a vault)

Conjugation
Conjugation of sklepić impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive sklepić
present tense 1st sklepię sklepimy
2nd sklepisz sklepicie
3rd sklepi sklepią
impersonal sklepi się
past tense 1st sklepiłem sklepiłam sklepiliśmy sklepiłyśmy
2nd sklepiłeś sklepiłaś sklepiliście sklepiłyście
3rd sklepił sklepiła sklepiło sklepili sklepiły
impersonal sklepiono
future tense 1st będę sklepił,
będę sklepić
 będę sklepiła,
będę sklepić
 będziemy sklepili,
będziemy sklepić
 będziemy sklepiły,
będziemy sklepić
2nd będziesz sklepił,
będziesz sklepić
 będziesz sklepiła,
będziesz sklepić
 będziecie sklepili,
będziecie sklepić
 będziecie sklepiły,
będziecie sklepić
3rd będzie sklepił,
będzie sklepić
 będzie sklepiła,
będzie sklepić
 będzie sklepiło,
będzie sklepić
 będą sklepili,
będą sklepić
 będą sklepiły,
będą sklepić
impersonal będzie sklepić się
conditional 1st sklepiłbym sklepiłabym sklepilibyśmy sklepiłybyśmy
2nd sklepiłbyś sklepiłabyś sklepilibyście sklepiłybyście
3rd sklepiłby sklepiłaby sklepiłoby sklepiliby sklepiłyby
impersonal sklepiono by
imperative 1st niech sklepię sklepmy
2nd sklep sklepcie
3rd niech sklepi niech sklepią
active adjectival participle sklepiący sklepiąca sklepiące sklepiący sklepiące
passive adjectival participle sklepiony sklepiona sklepione sklepieni sklepione
contemporary adverbial participle sklepiąc
verbal noun sklepienie

Verb

sklepić pf (imperfective sklepiać)

  1. (transitive) to form a vault over
  2. (reflexive) to vault (to close over something in the shape of a vault)

Conjugation
Conjugation of sklepić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive sklepić
future tense 1st sklepię sklepimy
2nd sklepisz sklepicie
3rd sklepi sklepią
impersonal sklepi się
past tense 1st sklepiłem sklepiłam sklepiliśmy sklepiłyśmy
2nd sklepiłeś sklepiłaś sklepiliście sklepiłyście
3rd sklepił sklepiła sklepiło sklepili sklepiły
impersonal sklepiono
conditional 1st sklepiłbym sklepiłabym sklepilibyśmy sklepiłybyśmy
2nd sklepiłbyś sklepiłabyś sklepilibyście sklepiłybyście
3rd sklepiłby sklepiłaby sklepiłoby sklepiliby sklepiłyby
impersonal sklepiono by
imperative 1st niech sklepię sklepmy
2nd sklep sklepcie
3rd niech sklepi niech sklepią
passive adjectival participle sklepiony sklepiona sklepione sklepieni sklepione
anterior adverbial participle sklepiwszy
verbal noun sklepienie

Derived terms
noun
noun

Further reading
  • sklepić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • sklepić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.