skolić

Polish

skolić impf

(intransitive, hunting, of a fox) to bark (to make a short, loud noise)
Synonym: szczekać
(intransitive, obsolete) to yelp (to utter an abrupt, high-pitched noise)
Synonyms: skomleć, skowyczeć

Conjugation of skolić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		skolić
present tense	1^st	skolę			skolimy
	2^nd	skolisz			skolicie
	3^rd	skoli			skolą
	impersonal	skoli się
past tense	1^st	skoliłem	skoliłam		skoliliśmy	skoliłyśmy
	2^nd	skoliłeś	skoliłaś		skoliliście	skoliłyście
	3^rd	skolił	skoliła	skoliło	skolili	skoliły
	impersonal	skolono
future tense	1^st	będę skolił, będę skolić	będę skoliła, będę skolić		będziemy skolili, będziemy skolić	będziemy skoliły, będziemy skolić
	2^nd	będziesz skolił, będziesz skolić	będziesz skoliła, będziesz skolić		będziecie skolili, będziecie skolić	będziecie skoliły, będziecie skolić
	3^rd	będzie skolił, będzie skolić	będzie skoliła, będzie skolić	będzie skoliło, będzie skolić	będą skolili, będą skolić	będą skoliły, będą skolić
	impersonal	będzie skolić się
conditional	1^st	skoliłbym	skoliłabym		skolilibyśmy	skoliłybyśmy
	2^nd	skoliłbyś	skoliłabyś		skolilibyście	skoliłybyście
	3^rd	skoliłby	skoliłaby	skoliłoby	skoliliby	skoliłyby
	impersonal	skolono by
imperative	1^st	niech skolę			skolmy
	2^nd	skol			skolcie
	3^rd	niech skoli			niech skolą
active adjectival participle		skolący	skoląca	skolące	skolący	skolące
contemporary adverbial participle		skoląc
verbal noun		skolenie

verbs