skonfundować

Polish

Etymology

From s- +‎ konfundować.

Pronunciation
  • IPA(key): /skɔn.funˈdɔ.vat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: skon‧fun‧do‧wać

Verb

skonfundować pf (imperfective konfundować)

  1. (transitive, literary) to confound, to confuse
    Synonyms: speszyć, wprawić w zakłopotanie, zbić z tropu
  2. (reflexive, literary) to become confused

Conjugation
Conjugation of skonfundować pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skonfundować
future tense 1st skonfunduję skonfundujemy
2nd skonfundujesz skonfundujecie
3rd skonfunduje skonfundują
impersonal skonfunduje się
past tense 1st skonfundowałem skonfundowałam skonfundowaliśmy skonfundowałyśmy
2nd skonfundowałeś skonfundowałaś skonfundowaliście skonfundowałyście
3rd skonfundował skonfundowała skonfundowało skonfundowali skonfundowały
impersonal skonfundowano
conditional 1st skonfundowałbym skonfundowałabym skonfundowalibyśmy skonfundowałybyśmy
2nd skonfundowałbyś skonfundowałabyś skonfundowalibyście skonfundowałybyście
3rd skonfundowałby skonfundowałaby skonfundowałoby skonfundowaliby skonfundowałyby
impersonal skonfundowano by
imperative 1st niech skonfunduję skonfundujmy
2nd skonfunduj skonfundujcie
3rd niech skonfunduje niech skonfundują
passive adjectival participle skonfundowany skonfundowana skonfundowane skonfundowani skonfundowane
anterior adverbial participle skonfundowawszy
verbal noun skonfundowanie
noun

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.