skontrować

Polish

Etymology

From s- +‎ kontrować.

Pronunciation
  • IPA(key): /skɔnˈtrɔ.vat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: skon‧tro‧wać

Verb

skontrować pf

  1. (transitive) to respond to something quickly and decisively

Verb

skontrować pf (imperfective kontrować)

  1. (transitive, bridge) to double (to make a call that will double certain scoring points if the preceding bid becomes the contract)
  2. (intransitive, boxing) to counter (to return a blow while receiving one)
    Hypernym: odpowiedzieć

Conjugation
Conjugation of skontrować pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skontrować
future tense 1st skontruję skontrujemy
2nd skontrujesz skontrujecie
3rd skontruje skontrują
impersonal skontruje się
past tense 1st skontrowałem skontrowałam skontrowaliśmy skontrowałyśmy
2nd skontrowałeś skontrowałaś skontrowaliście skontrowałyście
3rd skontrował skontrowała skontrowało skontrowali skontrowały
impersonal skontrowano
conditional 1st skontrowałbym skontrowałabym skontrowalibyśmy skontrowałybyśmy
2nd skontrowałbyś skontrowałabyś skontrowalibyście skontrowałybyście
3rd skontrowałby skontrowałaby skontrowałoby skontrowaliby skontrowałyby
impersonal skontrowano by
imperative 1st niech skontruję skontrujmy
2nd skontruj skontrujcie
3rd niech skontruje niech skontrują
passive adjectival participle skontrowany skontrowana skontrowane skontrowani skontrowane
anterior adverbial participle skontrowawszy
verbal noun skontrowanie
nouns

Further reading
  • skontrować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • skontrować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.