skopać

Polish

Etymology

From s- +‎ kopać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈskɔ.pat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔpat͡ɕ
  • Syllabification: sko‧pać

Verb

skopać pf (imperfective skopywać)

  1. (transitive) to dig up, to dig
  2. (transitive) to kick off of something (from the surface of)
  3. (transitive) to kick someone or something multiple times
  4. (transitive, colloquial) to botch, to do wrongly
  5. (transitive, colloquial) to ream someone, to criticize

Conjugation
Conjugation of skopać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skopać
future tense 1st skopię skopiemy
2nd skopiesz skopiecie
3rd skopie skopią
impersonal skopie się
past tense 1st skopałem skopałam skopaliśmy skopałyśmy
2nd skopałeś skopałaś skopaliście skopałyście
3rd skopał skopała skopało skopali skopały
impersonal skopano
conditional 1st skopałbym skopałabym skopalibyśmy skopałybyśmy
2nd skopałbyś skopałabyś skopalibyście skopałybyście
3rd skopałby skopałaby skopałoby skopaliby skopałyby
impersonal skopano by
imperative 1st niech skopię skopmy
2nd skop skopcie
3rd niech skopie niech skopią
passive adjectival participle skopany skopana skopane skopani skopane
anterior adverbial participle skopawszy
verbal noun skopanie

Further reading
  • skopać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • skopać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.