skraść

Polish

Etymology

From s- +‎ kraść.

Pronunciation
  • IPA(key): /skraɕt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aɕt͡ɕ
  • Syllabification: skraść

Verb

skraść pf

  1. (transitive) to steal [+accusative = something] [+dative = from someone]
    Synonyms: see Thesaurus:kraść

skraść pf (imperfective skradać)

  1. (reflexive, archaic) to sneak up, to creep up

Conjugation
Conjugation of skraść pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skraść
future tense 1st skradnę skradniemy
2nd skradniesz skradniecie
3rd skradnie skradną
impersonal skradnie się
past tense 1st skradłem skradłam skradliśmy skradłyśmy
2nd skradłeś skradłaś skradliście skradłyście
3rd skradł skradła skradło skradli skradły
impersonal skradziono
conditional 1st skradłbym skradłabym skradlibyśmy skradłybyśmy
2nd skradłbyś skradłabyś skradlibyście skradłybyście
3rd skradłby skradłaby skradłoby skradliby skradłyby
impersonal skradziono by
imperative 1st niech skradnę skradnijmy
2nd skradnij skradnijcie
3rd niech skradnie niech skradną
passive adjectival participle skradziony skradziona skradzione skradzeni skradzione
anterior adverbial participle skradłszy
verbal noun skradzenie

Further reading
  • skraść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • skraść in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.