skropić

Polish

Etymology

From s- +‎ kropić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈskrɔ.pit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔpit͡ɕ
  • Syllabification: skro‧pić

Verb

skropić pf (imperfective skrapiać)

  1. (transitive) to sprinkle [+accusative = something] [+instrumental = with something]
  2. (reflexive) to sprinkle oneself [+instrumental = with something]

Conjugation
Conjugation of skropić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skropić
future tense 1st skropię skropimy
2nd skropisz skropicie
3rd skropi skropią
impersonal skropi się
past tense 1st skropiłem skropiłam skropiliśmy skropiłyśmy
2nd skropiłeś skropiłaś skropiliście skropiłyście
3rd skropił skropiła skropiło skropili skropiły
impersonal skropiono
conditional 1st skropiłbym skropiłabym skropilibyśmy skropiłybyśmy
2nd skropiłbyś skropiłabyś skropilibyście skropiłybyście
3rd skropiłby skropiłaby skropiłoby skropiliby skropiłyby
impersonal skropiono by
imperative 1st niech skropię skropmy
2nd skrop skropcie
3rd niech skropi niech skropią
passive adjectival participle skropiony skropiona skropione skropieni skropione
anterior adverbial participle skropiwszy
verbal noun skropienie

Further reading
  • skropić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • skropić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.