skruszyć

Polish

Etymology

From s- +‎ kruszyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈskru.ʂɨt͡ɕ/
  • Rhymes: -uʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: skru‧szyć

Verb

skruszyć pf (imperfective skruszać)

  1. (transitive) to crush, to crumble
  2. (transitive, figuratively) to overcome, to surmount
  3. (reflexive) to be crushed, to be crumbled
  4. (reflexive) to repent, to show remorse

Conjugation
Conjugation of skruszyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skruszyć
future tense 1st skruszę skruszymy
2nd skruszysz skruszycie
3rd skruszy skruszą
impersonal skruszy się
past tense 1st skruszyłem skruszyłam skruszyliśmy skruszyłyśmy
2nd skruszyłeś skruszyłaś skruszyliście skruszyłyście
3rd skruszył skruszyła skruszyło skruszyli skruszyły
impersonal skruszono
conditional 1st skruszyłbym skruszyłabym skruszylibyśmy skruszyłybyśmy
2nd skruszyłbyś skruszyłabyś skruszylibyście skruszyłybyście
3rd skruszyłby skruszyłaby skruszyłoby skruszyliby skruszyłyby
impersonal skruszono by
imperative 1st niech skruszę skruszmy
2nd skrusz skruszcie
3rd niech skruszy niech skruszą
passive adjectival participle skruszony skruszona skruszone skruszeni skruszone
anterior adverbial participle skruszywszy
verbal noun skruszenie

Further reading
  • skruszyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • skruszyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.