skwitować

Polish

Etymology

From s- +‎ kwitować.

Pronunciation
  • IPA(key): /skfiˈtɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: skwi‧to‧wać

Verb

skwitować pf (imperfective kwitować)

  1. (transitive, literary) to respond
    Hypernym: odpowiedzieć

Conjugation
Conjugation of skwitować pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skwitować
future tense 1st skwituję skwitujemy
2nd skwitujesz skwitujecie
3rd skwituje skwitują
impersonal skwituje się
past tense 1st skwitowałem skwitowałam skwitowaliśmy skwitowałyśmy
2nd skwitowałeś skwitowałaś skwitowaliście skwitowałyście
3rd skwitował skwitowała skwitowało skwitowali skwitowały
impersonal skwitowano
conditional 1st skwitowałbym skwitowałabym skwitowalibyśmy skwitowałybyśmy
2nd skwitowałbyś skwitowałabyś skwitowalibyście skwitowałybyście
3rd skwitowałby skwitowałaby skwitowałoby skwitowaliby skwitowałyby
impersonal skwitowano by
imperative 1st niech skwituję skwitujmy
2nd skwituj skwitujcie
3rd niech skwituje niech skwitują
passive adjectival participle skwitowany skwitowana skwitowane skwitowani skwitowane
anterior adverbial participle skwitowawszy
verbal noun skwitowanie

Derived terms
noun
  • skwitowanie

Further reading
  • skwitować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • skwitować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.