slǿgr
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *slōgiz (“able to strike; clever”).
Pronunciation
- (12th century Icelandic) IPA(key): /ˈsløːɣr̩/
Declension
Strong declension of slǿgr
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | slǿgr | slǿg | slǿgt |
| accusative | slǿgjan | slǿgja | slǿgt |
| dative | slǿgjum | slǿgri | slǿgju |
| genitive | slǿgs | slǿgrar | slǿgs |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | slǿgir | slǿgjar | slǿg |
| accusative | slǿgja | slǿgjar | slǿg |
| dative | slǿgjum | slǿgjum | slǿgjum |
| genitive | slǿgra | slǿgra | slǿgra |
Weak declension of slǿgr
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | slǿgi | slǿgja | slǿgja |
| accusative | slǿgja | slǿgju | slǿgja |
| dative | slǿgja | slǿgju | slǿgja |
| genitive | slǿgja | slǿgju | slǿgja |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | slǿgju | slǿgju | slǿgju |
| accusative | slǿgju | slǿgju | slǿgju |
| dative | slǿgjum | slǿgjum | slǿgjum |
| genitive | slǿgju | slǿgju | slǿgju |
Declension of comparative of slǿgr
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | slǿgjari | slǿgjari | slǿgjara |
| accusative | slǿgjara | slǿgjari | slǿgjara |
| dative | slǿgjara | slǿgjari | slǿgjara |
| genitive | slǿgjara | slǿgjari | slǿgjara |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | slǿgjari | slǿgjari | slǿgjari |
| accusative | slǿgjari | slǿgjari | slǿgjari |
| dative | slǿgjurum | slǿgjurum | slǿgjurum |
| genitive | slǿgjari | slǿgjari | slǿgjari |
Strong declension of superlative of slǿgr
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | slǿgjastr | slǿgjust | slǿgjast |
| accusative | slǿgjastan | slǿgjasta | slǿgjast |
| dative | slǿgjustum | slǿgjastri | slǿgjustu |
| genitive | slǿgjasts | slǿgjastrar | slǿgjasts |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | slǿgjastir | slǿgjastar | slǿgjust |
| accusative | slǿgjasta | slǿgjastar | slǿgjust |
| dative | slǿgjustum | slǿgjustum | slǿgjustum |
| genitive | slǿgjastra | slǿgjastra | slǿgjastra |
Weak declension of superlative of slǿgr
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | slǿgjasti | slǿgjasta | slǿgjasta |
| accusative | slǿgjasta | slǿgjustu | slǿgjasta |
| dative | slǿgjasta | slǿgjustu | slǿgjasta |
| genitive | slǿgjasta | slǿgjustu | slǿgjasta |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | slǿgjustu | slǿgjustu | slǿgjustu |
| accusative | slǿgjustu | slǿgjustu | slǿgjustu |
| dative | slǿgjustum | slǿgjustum | slǿgjustum |
| genitive | slǿgjustu | slǿgjustu | slǿgjustu |
Descendants
References
- "slœgr", Geir T. Zoëga (1910), A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford at the Claredon Press, page 390
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.