sluaisteáil
Irish
    
    
Verb
    
sluaisteáil (present analytic sluaisteálann, future analytic sluaisteálfaidh, verbal noun sluaisteáil, past participle sluaisteáilte)
- to shovel
 
Conjugation
    
First Conjugation (B)
| singular | plural | relative | autonomous | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||
| indicative | present | sluaisteálaim | sluaisteálann tú;  sluaisteálair†  | 
sluaisteálann sé, sí | sluaisteálaimid | sluaisteálann sibh | sluaisteálann siad;  sluaisteálaid†  | 
a shluaisteálann; a shluaisteálas / a sluaisteálann*; a sluaisteálas*  | 
sluaisteáiltear | 
| past | shluaisteáil mé; shluaisteálas | shluaisteáil tú; shluaisteálais | shluaisteáil sé, sí | shluaisteálamar; shluaisteáil muid | shluaisteáil sibh; shluaisteálabhair | shluaisteáil siad; shluaisteáladar | a shluaisteáil / ar shluaisteáil*  | 
sluaisteáladh | |
| past habitual | shluaisteálainn / sluaisteálainn‡‡ | shluaisteáilteá / sluaisteáilteᇇ | shluaisteáladh sé, sí / sluaisteáladh sé, s퇇 | shluaisteálaimis; shluaisteáladh muid / sluaisteálaimis‡‡; sluaisteáladh muid‡‡ | shluaisteáladh sibh / sluaisteáladh sibh‡‡ | shluaisteálaidís; shluaisteáladh siad / sluaisteálaidís‡‡; sluaisteáladh siad‡‡ | a shluaisteáladh / a sluaisteáladh*  | 
shluaisteáiltí / sluaisteáilt퇇 | |
| future | sluaisteálfaidh mé;  sluaisteálfad  | 
sluaisteálfaidh tú;  sluaisteálfair†  | 
sluaisteálfaidh sé, sí | sluaisteálfaimid;  sluaisteálfaidh muid  | 
sluaisteálfaidh sibh | sluaisteálfaidh siad;  sluaisteálfaid†  | 
a shluaisteálfaidh; a shluaisteálfas / a sluaisteálfaidh*; a sluaisteálfas*  | 
sluaisteálfar | |
| conditional | shluaisteálfainn / sluaisteálfainn‡‡ | shluaisteálfá / sluaisteálfᇇ | shluaisteálfadh sé, sí / sluaisteálfadh sé, s퇇 | shluaisteálfaimis; shluaisteálfadh muid / sluaisteálfaimis‡‡; sluaisteálfadh muid‡‡ | shluaisteálfadh sibh / sluaisteálfadh sibh‡‡ | shluaisteálfaidís; shluaisteálfadh siad / sluaisteálfaidís‡‡; sluaisteálfadh siad‡‡ | a shluaisteálfadh / a sluaisteálfadh*  | 
shluaisteálfaí / sluaisteálfa퇇 | |
| subjunctive | present | go sluaisteála mé;  go sluaisteálad†  | 
go sluaisteála tú;  go sluaisteálair†  | 
go sluaisteála sé, sí | go sluaisteálaimid;  go sluaisteála muid  | 
go sluaisteála sibh | go sluaisteála siad;  go sluaisteálaid†  | 
— | go sluaisteáiltear | 
| past | dá sluaisteálainn | dá sluaisteáilteá | dá sluaisteáladh sé, sí | dá sluaisteálaimis;  dá sluaisteáladh muid  | 
dá sluaisteáladh sibh | dá sluaisteálaidís;  dá sluaisteáladh siad  | 
— | dá sluaisteáiltí | |
| imperative | sluaisteálaim | sluaisteáil | sluaisteáladh sé, sí | sluaisteálaimis | sluaisteálaigí;  sluaisteálaidh†  | 
sluaisteálaidís | — | sluaisteáiltear | |
| verbal noun | sluaisteáil | ||||||||
| past participle | sluaisteáilte | ||||||||
*Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis
Further reading
    
- "sluaisteáil" in Foclóir Gaeilge–Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.
 
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.