smęcić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *sъ-mǫtiti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsmɛɲ.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: smę‧cić

Verb

smęcić impf

  1. (colloquial, intransitive) to whine, to moan

Conjugation
Conjugation of smęcić impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive smęcić
present tense 1st smęcę smęcimy
2nd smęcisz smęcicie
3rd smęci smęcą
impersonal smęci się
past tense 1st smęciłem smęciłam smęciliśmy smęciłyśmy
2nd smęciłeś smęciłaś smęciliście smęciłyście
3rd smęcił smęciła smęciło smęcili smęciły
future tense 1st będę smęcił,
będę smęcić
 będę smęciła,
będę smęcić
 będziemy smęcili,
będziemy smęcić
 będziemy smęciły,
będziemy smęcić
2nd będziesz smęcił,
będziesz smęcić
 będziesz smęciła,
będziesz smęcić
 będziecie smęcili,
będziecie smęcić
 będziecie smęciły,
będziecie smęcić
3rd będzie smęcił,
będzie smęcić
 będzie smęciła,
będzie smęcić
 będzie smęciło,
będzie smęcić
 będą smęcili,
będą smęcić
 będą smęciły,
będą smęcić
impersonal będzie smęcić się
conditional 1st smęciłbym smęciłabym smęcilibyśmy smęciłybyśmy
2nd smęciłbyś smęciłabyś smęcilibyście smęciłybyście
3rd smęciłby smęciłaby smęciłoby smęciliby smęciłyby
imperative 1st niech smęcę smęćmy
2nd smęć smęćcie
3rd niech smęci niech smęcą
active adjectival participle smęcący smęcąca smęcące smęcący smęcące
contemporary adverbial participle smęcąc
verbal noun smęcenie

Further reading
  • smęcić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • smęcić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.