smaoinigh
Irish
    
    
Etymology
    
From Middle Irish smúainigid, from smúan (“reflection, consideration”).
Pronunciation
    
- IPA(key): /ˈsˠmˠiːnʲə/
Verb
    
smaoinigh (present analytic smaoiníonn, future analytic smaoineoidh, verbal noun smaoineamh, past participle smaoinithe)
- to think (ponder, go over in one’s head; conceive of; consider, judge)
- Smaoinigh sé ar mhórolc- He conceived of great evil
 
- Fiú an smaoineoidh tú é?- Will you even consider it?
 
 
Conjugation
    
Second Conjugation
| singular | plural | relative | autonomous | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||
| indicative | present | smaoiním | smaoiníonn tú; smaoinír† | smaoiníonn sé, sí | smaoinímid; smaoiníonn muid | smaoiníonn sibh | smaoiníonn siad; smaoiníd† | a smaoiníonn; a smaoiníos | smaoinítear | 
| past | smaoinigh mé; smaoiníos | smaoinigh tú; smaoinís | smaoinigh sé, sí | smaoiníomar; smaoinigh muid | smaoinigh sibh; smaoiníobhair | smaoinigh siad; smaoiníodar | a smaoinigh / ar smaoinigh* | smaoiníodh | |
| past habitual | smaoinínn | smaoiníteá | smaoiníodh sé, sí | smaoinímis; smaoiníodh muid | smaoiníodh sibh | smaoinídís; smaoiníodh siad | a smaoiníodh / a smaoiníodh* | smaoinítí | |
| future | smaoineoidh mé; smaoineod; smaoineochaidh mé† | smaoineoidh tú; smaoineoir†; smaoineochaidh tú† | smaoineoidh sé, sí; smaoineochaidh sé, sí† | smaoineoimid; smaoineoidh muid; smaoineochaimid†; smaoineochaidh muid† | smaoineoidh sibh; smaoineochaidh sibh† | smaoineoidh siad; smaoineoid†; smaoineochaidh siad† | a smaoineoidh; a smaoineos; a smaoineochaidh†; a smaoineochas† | smaoineofar; smaoineochar† | |
| conditional | smaoineoinn; smaoineochainn† | smaoineofá; smaoineochthᆠ| smaoineodh sé, sí; smaoineochadh sé, sí† | smaoineoimis; smaoineodh muid; smaoineochaimis†; smaoineochadh muid† | smaoineodh sibh; smaoineochadh sibh† | smaoineoidís; smaoineodh siad; smaoineochadh siad† | a smaoineodh; a smaoineochadh† / a smaoineodh*; a smaoineochadh*† | smaoineofaí; smaoineochthaí† | |
| subjunctive | present | go smaoiní mé; go smaoiníod† | go smaoiní tú; go smaoinír† | go smaoiní sé, sí | go smaoinímid; go smaoiní muid | go smaoiní sibh | go smaoiní siad; go smaoiníd† | — | go smaoinítear | 
| past | dá smaoinínn | dá smaoiníteá | dá smaoiníodh sé, sí | dá smaoinímis; dá smaoiníodh muid | dá smaoiníodh sibh | dá smaoinídís; dá smaoiníodh siad | — | dá smaoinítí | |
| imperative | smaoiním | smaoinigh | smaoiníodh sé, sí | smaoinímis | smaoinígí; smaoinídh† | smaoinídís | — | smaoinítear | |
| verbal noun | smaoineamh | ||||||||
| past participle | smaoinithe | ||||||||
* Indirect relative
† Archaic or dialect form
Synonyms
    
- machnaigh
References
    
- Ó Dónaill, Niall (1977), “smaoinigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.