smurfen
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsmʏr.fə(n)/
- Hyphenation: smur‧fen
- Rhymes: -ʏrfən
Etymology 1
From smurf + -en, calque of French schtroumpfer.
Verb
smurfen
- (intransitive, transitive) to smurf
- 2006, Nicoline van der Sijs, Calendarium van de Nederlandse Taal. De geschiedenis van het Nederlands in jaartallen, page 272:
- Smurfen smurfen een eigen taal, het smurfs, waarin woorden worden gesmurft door smurf of smurfen.
- Smurfs smurf their own language, Smurf, in which words are smurfed by smurf or to smurf.
-
Inflection
| Inflection of smurfen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | smurfen | |||
| past singular | smurfte | |||
| past participle | gesmurft | |||
| infinitive | smurfen | |||
| gerund | smurfen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | smurf | smurfte | ||
| 2nd person sing. (jij) | smurft | smurfte | ||
| 2nd person sing. (u) | smurft | smurfte | ||
| 2nd person sing. (gij) | smurft | smurfte | ||
| 3rd person singular | smurft | smurfte | ||
| plural | smurfen | smurften | ||
| subjunctive sing.1 | smurfe | smurfte | ||
| subjunctive plur.1 | smurfen | smurften | ||
| imperative sing. | smurf | |||
| imperative plur.1 | smurft | |||
| participles | smurfend | gesmurft | ||
| 1) Archaic. | ||||
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Swedish
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.