smutnieć

Polish

Etymology

From smutny +‎ -eć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsmut.ɲɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -utɲɛt͡ɕ
  • Syllabification: smut‧nieć

Verb

smutnieć impf (perfective posmutnieć)

  1. (intransitive) to become sad

Conjugation
Conjugation of smutnieć impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive smutnieć
present tense 1st smutnieję smutniejemy
2nd smutniejesz smutniejecie
3rd smutnieje smutnieją
impersonal smutnieje się
past tense 1st smutniałem smutniałam smutnieliśmy smutniałyśmy
2nd smutniałeś smutniałaś smutnieliście smutniałyście
3rd smutniał smutniała smutniało smutnieli smutniały
impersonal smutniano
future tense 1st będę smutniał,
będę smutnieć
 będę smutniała,
będę smutnieć
 będziemy smutnieli,
będziemy smutnieć
 będziemy smutniały,
będziemy smutnieć
2nd będziesz smutniał,
będziesz smutnieć
 będziesz smutniała,
będziesz smutnieć
 będziecie smutnieli,
będziecie smutnieć
 będziecie smutniały,
będziecie smutnieć
3rd będzie smutniał,
będzie smutnieć
 będzie smutniała,
będzie smutnieć
 będzie smutniało,
będzie smutnieć
 będą smutnieli,
będą smutnieć
 będą smutniały,
będą smutnieć
impersonal będzie smutnieć się
conditional 1st smutniałbym smutniałabym smutnielibyśmy smutniałybyśmy
2nd smutniałbyś smutniałabyś smutnielibyście smutniałybyście
3rd smutniałby smutniałaby smutniałoby smutnieliby smutniałyby
impersonal smutniano by
imperative 1st niech smutnieję smutniejmy
2nd smutniej smutniejcie
3rd niech smutnieje niech smutnieją
active adjectival participle smutniejący smutniejąca smutniejące smutniejący smutniejące
contemporary adverbial participle smutniejąc
verbal noun smutnienie

Further reading
  • smutnieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • smutnieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.